16 Şubat 2009 Pazartesi

Sensizlik

Sen bugün gittin ya arkana son bir defa bile bakmadan,
Kalbim Ankara'da sonbaharın hüznüyle kendini salmış bir yaprak gibi vücudumu terketti
Sen gözden kaybolana kadar baktım arkandan
Son bir defa bekledim dönüp yüzüme gül diye;
Ama sadece yürüyüşünü ve uzun dalgalı saçlarını görebildim
Ve farkettim ki sen kalabalıkta kaybolurken,
İçimdeki hüzün sana olan aşkımdan değil;
Senin yokluğunla besleniyor.
Ben aslında;
Kollarımda olmamana,
Yanağıma bırakamayacağın öpücüğe,
Duyamayacağım kokuna,
Dudağımı boş bırakacağına değil;
Ben aslında sadece alışkanlıklarımdan mahrum kalacağıma hüzünleniyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder